Fragrance Review: Sweet Redemption, By Kilian

Αν και οι δημιουργίες του brand By Kilian –όσες έχω μυρίσει τουλάχιστον- άλλες περισσότερο άλλες λιγότερο μου αρέσουν, όπως επίσης μου άρεσε και ως concept η σειρά L’ Oeuvre Noire -το Sweet Redemption (The End) αποτελεί την δέκατη και τελευταία δημιουργία της σειράς-, η αλήθεια είναι ότι όταν άρχισα να διαβάζω για άρωμα εμπνευσμένο από την τιμή με την οποία περιέβαλλε ο Charles Baudelaire τα γλυκά και βαθιά αρώματα και επίσης εμπνευσμένο από την μυστηριώδη και σκοτεινή ποίηση του Jim Morrison, άρχισα να ανησυχώ... Και να δυσπιστώ. Και να εκνευρίζομαι. ‘Εχω γενικώς μία αντιπάθεια στους μύθους και στα τεχνάσματα του marketing, όχι ότι δεν πέφτω θύμα, αλλά αυτή η περίπτωση με έκανε να αισθάνομαι σαν τη γάτα που νομίζει ότι την πλησιάζει το νερό. Ακριβώς γιατί είμαι θαυμάστρια και του Charles Baudelaire, είναι ένας από τους αγαπημένους μου ποιητές, και του Jim Morrison, της μουσικής των Doors και της ποίησής του. Δεν διστάζω να πω ότι ήμουν αρνητικά προκατειλημμένη και επίσης δεν διστάζω να πω ότι, τελικά, το Sweet Redemption έγινε ένα από τα αγαπημένα μου αρώματα. Αυτό που κυρίως μου θυμίζει Baudelaire σε αυτό το άρωμα είναι η ιδιότυπη σκοτεινιά του, που μου δημιουργεί το ίδιο συναίσθημα με αυτό που μου αφήνει η ανάγνωση των Fleurs du Mal. Είναι κάτι ίσως εντελώς υποκειμενικό, μία εκπληκτική σύμπτωση, ίσως και όχι. Ίσως αντιλαμβανόμαστε κάτι από τον Baudelaire με τον ίδιο τρόπο με τους δημιουργούς του Sweet Redemption. Ίσως και όχι.  Αν θα σκεφτόμουν τα ίδια, αν δεν το είχαν διαφημίσει έτσι? Αυτό δεν το γνωρίζω. Ίσως να έπεσα θύμα ενός πολύ καλού marketing, pour les intellectuels!  

Δημιουργός του είναι η εκπληκτική Calice Becker και οι νότες του είναι:

Orange blossom (άνθος νεραντζιάς), φύλλα άνθους νεραντζιάς, βανίλια, μύρο, oppoponax, λιβάνι, βενζόη.

Αυτό το άρωμα, λοιπόν, είναι σαν να βασανίζεται για κάποια ώρα μέχρι να βρει τον εαυτό του, στο δέρμα μου τουλάχιστον. Ξεκινάει ως ένα πολύ όμορφο, γλυκό orange blossom, λαμπερό και ελαφρά πράσινο, και αν και είναι πραγματικά πολύ ωραίο orange blossom, σε αυτό το σημείο δεν διαφαίνεται ότι θα υπάρξει κάποια συγκλονιστική εξέλιξη. Ευτυχώς, λάθος. Ακολουθεί κάτι όχι το συγκλονιστικό αλλά το απρόβλεπτο. Από κάπου προκύπτει και υπεισέρχεται μία πικρή και  καμφοροειδής μυρωδιά, σαν το άρωμα να αποφασίζει ξαφνικά να πάρει άλλο δρόμο, ο οποίος στη μύτη μου ακούγεται…ανησυχητικός. Και παραμένει εκεί αρκετή ώρα μέχρι να αρχίσει να βρίσκει τον εαυτό του σε μια sweet redemption, σε μια γλυκιά λύτρωση. 

Η γλυκύτητα της βανίλιας συναντά και ενώνεται με αυτή του orange blossom επιτείνοντάς την, ενώ ταυτόχρονα το μύρο, το λιβάνι και το οppoponax σμιλεύουν και χρωματίζουν αυτή τη γλυκύτητα, το καθένα με τον δικό του τρόπο.  Ζεσταίνουν και ψυχραίνουν, γλυκαίνουν και πικρίζουν, προσθέτουν και αφαιρούν πάνω στον καμβά ή πάνω στο σώμα αυτής της γλυκύτητας χωρίς να της επιβάλλονται. Εν τέλει παραμένει ένα γλυκό, πολύ όμορφα γλυκό άρωμα, όχι όμως ένα άρωμα που να πνίγει η γλυκύτητά του.  

Το orange blossom του Sweet Redemption είναι γλυκό, ζεστό, ρητινώδες, ιδιότυπα σκοτεινό. Δεν μπορεί όμως να οριστεί ως σκοτεινό άρωμα. Έχει την σκοτεινιά υπό την έννοια της κλεισίματος στον εαυτό, του ανθρώπου που έχει επιβιώσει από μία δοκιμασία, από την οποία όμως δεν έχασε τον εαυτό του αλλά έχει αποκτήσει αυτή την ιδιαίτερη σκοτεινιά της εμπειρίας. Είναι πλούσιο αλλά όχι ηδονικό ή λάγνο. Είναι έντονα ουσιαστικό χωρίς να είναι κραυγαλέο. Και θα το ονόμαζα λυτρωτικό υπό την έννοια του ότι σχεδόν ανακουφίζεσαι μέσα σε αυτό. Επιστρέφοντας σε αυτό που έλεγα πριν, είναι σαν το γλυκό συναίσθημα που φέρνει η ηρεμία μετά από τη δοκιμασία. Και σε αυτό το σημείο μου γίνεται εξηγήσιμη η καμφοροειδής νότα που εμφανίζεται κάποια στιγμή μέσα στην καρδιά και για μένα συμβολίζει ακριβώς αυτό: τη δοκιμασία και την πίκρα της δοκιμασίας αυτής, την οποία θα ακολουθήσει η λύτρωση μέσα σε μία μυρωδιά γλυκιά, ανακουφιστική, τρυφερή, ήρεμη.

Ένα πολύ ωραίο τέλος για την σειρά L’ Oeuvre Noire. Όμορφη μυρωδιά με συμβολισμούς, φιλοσοφία και σκεπτικό πίσω από τη δημιουργία της, τα οποία καταφέρνει επιτυχημένα να εκφράσει.

Περισσότερες πληροφορίες για το Sweet Redemption καθώς και για τα άλλα αρώματα της σειράς L' Oeuvre Noire μπορείτε να βρείτε στο επίσημο site του brand By Kilian.

Φιλιά,

Aegle

Nέα κυκλοφορία 2011: New York Amber, Bond No.9

'Ενα νέο eau de parfum από την Bond No.9, το New York Amber (δεν συνηθίζω να σχολιάζω μπουκάλια γιατί η εμφάνιση είναι πραγματικά το τελευταίο πράγμα που με ενδιαφέρει σε ένα άρωμα, το συγκεκριμένο όμως είναι καταπληκτικό). Οι νότες σύμφωνα με το επίσημο site είναι:

περγαμόντο, σαφράν, μοσχοκάρυδο, κόκκοι λευκού πιπεριού, τριαντάφυλλο, γιασεμί, osmanthus, oud, ρητίνη (amber), σανδαλόξυλο, musk, μύρο, βενζόη.

Περισσότερες πληροφορίες στο επίσημο site της Bond No. 9 και στο First in Fragrance.

Δεν σας στέλνω φιλιά γιατί ακόμα δεν έχω συνέλθει από την ίωση που με ταλαιπωρεί εδώ και πολλές ημέρες. Σας γνέφω χαριτωμένα με το χεράκι!

Aegle

Review: Fleurs de Citronnier, Serge Lutens

Φυσικά και σήμερα είμαι μέσα στην ευτυχία γιατί θα μιλήσουμε για ένα eau de parfum του Serge Lutens, δημιουργία του Christopher Sheldrake, το κλασσικό στο είδος του Fleurs de Citronnier (=άνθη λεμονιάς, και όπως έχουμε πει ο Serge Lutens δίνει ό,τι υπόσχεται και κατά την εντελώς ερασιτεχνική μου γνώμη, πάντα συνδυάζει με έναν δικό του τρόπο την δική του ερμηνεία στο οσφρητικό θέμα με μία απίστευτα ρεαλιστική ερμηνεία του οσφρητικού θέματος).

Οι νότες του Fleurs de Citronnier σύμφωνα με το fragrantica είναι:

Άνθη λεμονιάς, petitgrain, νέρολι, λευκό μέλι, tuberose, μοσχοκάρυδο, ίριδα, styrax, musk.

Στη αρχή του, η μυρωδιά των λεμονανθών είναι εκρηκτική, αιχμηρή και έντονη, περίπου σαν να ανοίγεις ένα μεγάλο κουτί μέσα στο οποίο βρίσκονται κυρίως φρέσκοι λεμονανθοί με μερικά άνθη νεραντζιάς. Η πρώτη εντύπωση είναι αρκετά σοκαριστικά έντονη που αποπροσανατολίζει από το ό,τι άλλο συνοδεύει τον λεμονανθό. Σύντομα όμως, από τις υπόλοιπες νότες –από τις οποίες καμία δεν μου τραβάει ιδιαίτερα για μεγάλο διάστημα την προσοχή- η μυρωδιά των ανθών της λεμονιάς αμβλύνεται παραμένοντας διαπεραστική, απαλύνεται παραμένοντας έντονη, ζεσταίνει και γλυκαίνει διατηρώντας την εγγενή αιθέρια ψυχρότητά της που κόβει την ανάσα, γίνεται ελαφρά πικάντικη αλλά στο παρασκήνιο –αυτές οι παρασκηνιακές διεργασίες και αλληλεπιδράσεις των συστατικών στα αρώματα του SL πολύ με ιντριγκάρουν!- . 'Ολα συμβάλλουν εν τέλει ώστε η μυρωδιά του άνθους της λεμονιάς να μην γίνεται βαρετή ή απλοϊκή, παραμένοντας ρεαλιστική και αποπνέοντας υψηλή ποιότητα. Είναι στιβαρό ως άρωμα αλλά σε καμία περίπτωση βαρύ, είναι πάντα αιθέριο χωρίς να γίνεται ανάλαφρο, είναι ιδιαίτερο έχοντας κλασσική παρουσία. Το άνθος της λεμονιάς εδώ είναι ταυτόχρονα αριστοκρατικά ψυχρό και σαγηνευτικά ζεστό και, αν και έχει χάσει κάτι από την αθωότητα και την αγνότητά του, εξακολουθεί να εκπέμπει λάμψη και καθαρότητα, χωρίς όμως να περιορίζεται ποτέ στο να είναι μία φρέσκια, δροσερή μυρωδιά λεμονανθού. Στην τελική του φάση μυρίζω κυρίως γλυκό, ζεστό και πάντα ρεαλιστικό άνθος λεμονιάς συν αρκετό αλλά όχι ενοχλητικό musk. Για όσους δεν είναι φανατικοί της συγκεκριμένης μυρωδιάς του άνθους της λεμονιάς, που έχει διαρκώς την πρωτοκαθεδρία στη σύνθεση, μπορεί να είναι κουραστικό μετά από κάποια ώρα. 

Το Fleurs de Citronnier είναι ένα άρωμα που το θαυμάζω πολύ και είναι αντικειμενικά εντυπωσιακό αλλά πολύ σπάνια το φοράω, αν και παίρνει κάποιες φορές μία ιδιάζουσα κάπως πιο βαθιά και μεθυστική τροπή που μου αρέσει πολύ. Κινείται σε όλη την διάρκειά του σε αρκετά υψηλό τόνο, μένοντας πραγματικά πιστό στο όνομά του, μόνο που απαιτεί μια ειδική διάθεση την οποία χμμ.. δεν έχω πολύ συχνά! Αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι είναι ένα εκπληκτικό eau de parfum.

Φιλιά,

Aegle